Chodź i usiądź ze mną....

                               Wierzę w okno z nadzieją otwarte...
Nie płacz, że przyjaciel odszedł,
bo zapomniałeś zamknąć okno,
oddalił się przyjaciel, lecz została przyjaźń,
teraz dopiero możesz odkryć,
że przyjaźń należy do natury ducha,
a nie posiadania.

Przyjaźń jest darem,
do którego dojrzewamy każdego dnia,
dlatego dopuszcza powroty,
ważne, aby za kimś, kto odszedł,
nie zamykać okna, ale posadzić kwiaty
jako wyraz wiary w jego powrót. ( R. Mleczko)